در این مطلب ما بررسی سوال ام ار ای مچ پا چگونه انجام می‌شود؟ می پردازیم. با ما همراه باشید تا جواب سوال خود را دریافت کنید. تشخیص مفصل مچ پا با استفاده از تصویربرداری رزونانس مغناطیسی برای تجسم بافت‌های آسیب دیده و انواع مختلف بیماری‌ها تجویز می‌شود. این فناوری پیشرفته امکان مشاهده بهتر و دقیق‌تر از حالت بافت‌ها و ساختارهای مختلف در داخل مفصل را فراهم می‌کند. همچنین به پزشکان کمک می‌کند تا به تشخیص دقیق‌تری برسند.
ام ار ای مچ پا
تصویربرداری رزونانس مغناطیسی مفصل مچ پا به متخصصان کمک می‌کند تا با استفاده از تجسم ناحیه تشخیص داده شده و مطالعه دقیق ساختارهای فردی، کامل‌ترین معاینه را در خصوص تغییرات پاتولوژیک در غضروف، مفاصل، رباط‌ها و عضلات انجام دهند. پس از ام ار ای مچ پا چاپ MRI انجام خواهد شد.
ام ار ای مچ پا چه مواردی را می‌تواند تشخیص دهد؟
ام آر آی مچ پا شرایطی مانند موارد زیر را تشخیص می‌دهد:
- نفوذ به بافت‌های اطراف مفصل
- شکستگی‌های بسته
- متاستازهای اسکلتی
- ناهنجاری‌های مفصل مچ پا
- پارگی syndesmosis
- متاستازهای مؤثر بر ساختار استخوانی مفصل
- وجود ترشحات التهابی
- آسیب‌شناسی روماتوئید
- آرتروز و آرتریت
- صدمات جدی دستگاه رباط مفصلی
- التهاب عفونی
در چه مواردی پزشک ممکن است ام‌آرآی مچ پا را تجویز کند؟
توموگرافی مفصل مچ پا برای تشخیص بیماری‌ها و شرایط پاتولوژیک مختلف تجویز می‌شود:
- آسیب به سطح مفصل
- مصدومیت ورزشی
- پیچ خوردن مچ پا
- مشکوک به تشکیل تومور
- آرتروز، آرتریت
- اعصاب یا تاندون‌های تحت فشار قرار گرفته‌اند
- استئومیلیت
- شکستگی‌ها
- دررفتگی‌های مختلف
- نقرس
- سندرم درد شدید
- تورم بافت نرم
- تأیید تشخیص قبل از جراحی
- نظارت بر نتایج یک عمل جراحی قبلی
ام‌آرآی مچ پا چگونه انجام می‌شود؟
تصویربرداری رزونانس مغناطیسی مفصل مچ پا در حالت افقی انجام می‌شود. ابتدا بیمار را روی یک کاناپه جمع شونده مخصوص قرار می‌دهند که به داخل توموگراف منتقل می‌شود. معمولاً ده دقیقه برای تشخیص کافی است. در موارد خاص، ممکن است بیشتر طول بکشد و بیمار تا نیم ساعت نیز درون دستگاه باشد. وظیفه اصلی بیمار در طول تشخیص MRI بی‌حرکت ماندن است.
پس از آن تبدیل mri به کلیشه انجام شده و در دسترس پزشک قرار خواهد گرفت. این مطالعه را می‌توان با استفاده از کنتراست انجام داد. این ماده حاوی اجزای رادیواکتیو نیست و برای انسان کاملاً بی‌ضرر است. تنها منع مصرف برای استفاده از ماده حاجب، بیماری شدید کلیوی است. هنگام انجام یک مطالعه MRI از مچ پا با کنتراست، قبل از تجویز، ماده حاجب در یک دستگاه مخصوص تا دمای 31 درجه گرم می‌شود.
قبل از MRI هیچ محدودیتی وجود ندارد؛ اما شما باید یک قانون سخت‌گیرانه را در مورد خود عمل رعایت کنید؛ این که هیچ‌چیز فلزی (کلید، جواهرات و غیره) نباید وارد توموگراف شود. علاوه بر این، حتماً در مورد وجود ایمپلنت به پزشک هشدار دهید. ام‌آرآی مچ پا با استفاده از توموگراف انجام می‌شود که میدان مغناطیسی آن تنها قسمت مورد نظر بدن را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد.
انجام ام ار ای مچ پا در رازان تصویر
بر اساس نتایج تشخیص ام ار ای مچ پا پزشک می‌تواند وضعیت استخوان‌ها، رباط‌ها و سطوح غضروفی مفصل را ارزیابی کند. علاوه بر این، داده‌های تحقیقاتی به ما امکان می‌دهد فرایندهای شیمیایی و دژنراتیو را که در ناحیه مفصل رخ می‌دهد، ارزیابی کنیم. با همه اینها، MRI مچ پا تنها یک روش کمکی برای تشخیص دقیق باقی می‌ماند و تشخیص را نمی‌توان تنها بر اساس MRI انجام داد. بیمار می‌تواند به دستور پزشک یا به ابتکار خود برای MRI مراجعه کند. پس از آن تبدیل CD ام ار ای به کلیشه انجام خواهد شد.
در چه مواردی ام‌آرآی مچ پا نباید انجام شود؟
موارد منع انجام ام ار ای مچ پا شامل اینها است:
- بارداری در سه ماهه اول (تأثیر امواج مغناطیسی می‌تواند بر رشد داخل رحمی جنین تأثیر منفی بگذارد)
- کلاستروفوبیا (برای این روش بیمار در یک تونل بسته قرار می‌گیرد که می‌تواند باعث حمله وحشت و اضطراب شود)
- وسایل الکترونیکی کاشته شده در بدن بیمار (پیس میکر، سمعک)
- خال‌کوبی (رنگ مورد استفاده برای خال‌کوبی ممکن است حاوی ذرات آهن باشد)
- تصویربرداری رزونانس مغناطیسی با کنتراست در بیماران مبتلا به آسیب‌شناسی جدی کلیه منع مصرف دارد
- نارسایی قلبی
- واکنش آلرژیک به ماده موجود در ماده حاجب
- مسمومیت با مواد مخدر یا الکل (شخصی که در چنین حالتی باشد غیر قابل کنترل است)
سخن پایانی
در این مطلب به سوال ام ار ای مچ پا چگونه انجام می‌شود؟ پاسخ داده شد. ام ار ای مچ پا روشی بی‌ضرر و بدون خطر است. به پزشک امکان می‌دهد تا بتواند آسیب‌هایی درون بافت‌های بدن را شناسایی کرده و در عین حال سایر صدمات و بیماری‌های دیگر مانند آرتروز را تشخیص بدهد. نحوه انجام این روش در این مطلب به شما توضیح داده شده است.
