سی تی اسکن اسپیرال یکی از روش های تصویربرداری از اندام های بدن است. در این مقاله قصد داریم به طور کامل با سی تی اسکن اسپیرال و کاربردهای آن آشنا شویم. در ادامه همراه ما باشید:
آشنایی با سی تی اسکن اسپیرال
یکی از روش های تصویربرداری از اندام های بدن و حتی درون استخوان ها توسط اشعه ایکس است.
اسپیرال به معنی مارپیچی است, یعنی لیزر به صورت مارپیچی دور بیمار می چرخد و از بدن وی از تمامی جهات عکسبرداری می کند. از هزاران زاویه مختلف باریکه ای از اشعه ایکس توسط لیزر از یک سمت بر اندام مورد نظر تابانده می شود و از سمت دیگر این اشعه ها توسط یک آشکارساز دریافت می شود.
چاپ تصاویر پزشکی چگونه است؟ برای کسب اطلاعات بیشتر کلیک کنید
آشکارساز این اشعه های دریافت شده را به جریان الکتریکی تبدیل می کند و به کامپیوتر سی تی اسکن اسپیرال برای پردازش ارسال می کند. این کامپیوتر بسیار قدرتمند بوده و می تواند داده های دریافت شده را تبدیل به تصویرهای مقطعی از اندام های بدن کند.
در صورت لزوم و نیازمی توانید این تصاویر را بر روی کلیشه چاپ کنید و یا با تبدیل کلیشه به سی دی تصاویر را بر روی یک سی دی داشته باشید.
مراقبت‌های لازم هنگام انجام سی تی اسکن اسپیرال
- دز مجاز شده برای انجام سی تی اسکن اسپیرال مشخص است و برای بیمار ضرر و عوارضی به همراه ندارد.
- تعداد دفعات مجاز برای انجام سی تی اسپیرال تعریف نشده است و انجام چندین باره آن مشکلی نخواهد داشت.
- خانم های باردار باید توجه داشته باشند که قبل از انجام سی تی باید حتما با پزشک خود مشورت کنند.
- قبل از انجام سی تی تمامی اشیا فلزی خود را از محل عکسبرداری دور کنید. اشیاء فلزی برای بیمار ضرری ندارند اما بر کیفیت و وضوح عکس تاثیر می گذارند.
- ممکن است برای انجام عکسبرداری نیاز به مصرف مواد دارویی خوراکی داشته باشید. این مواد باعث وضوح بهتر بافت های بدن می شود.
- هیچ محدودیت مصرف خوراکی قبل و بعد از اسکن اسپیرال وجود ندارد.
- مدت زمان انجام سی تی اسپیرال بین 2 الی 5 دقیقه است.
كاربرد سی تی اسكن اسپيرال در تصويربرداری پزشكی
این دستگاه نیاز جامعه پزشکی برای انجام تصویربرداری های با سرعت بالا را رفع می کند. اشعه ایکس با چرخش به دور بیمار ظرف چند ثانیه, ناحیه مورد نظر را اسکن می کند.
برای انجام تصویربرداری بیمار بر روی یک تخت متحرک می خوابد و با حرکت تخت وارد تونل عکسبرداری می شود.
تفاوت سی تی اسکن اسپیرال با سی تی اسکن معمولی
در اسکن اسپیرال با اسکن معمولی تفاوت هایی وجود دارد و این دو فقط دستگاه هایشان ظاهری مشابه به هم دارند. در ادامه دیگر تفاوت های این دو روش را بررسی خواهیم کرد:
- یکی از تفاوت های این دو روش نسبت به یکدیگر آن است که تصویربرداری به روش اسپیرال سه بعدی است. به این معنا که یک عکس دقیق و با جزئیات کامل از بدن می گیرد و در اختیار پزشک قرار می دهد. در نتیجه تشخیص پزشک نیز دقیق تر خواهد بود.
- در روش اسکن معمولی عکسبرداری فقط از یک سطح بدن بیمار گرفته می شود ولی در روش اسپیرال از کل اعضای داخلی بدن عکس سه بعدی گرفته می شود.
سی تی اسکن اسپیرال چیست؟
اصولا برای انجام دادن سی تی اسکن اسپیرال از X-Ray استفاده می کنند لذا در این روش یک پرتو نازک مانند پرتو لیزر به بدن بیمار تابیده می شود این تشعشع در مسیر خود از تمام بافت ها عبور می کند و مقداری از آن که از طرف دیگر اندام خارج می شود توسط آشکارساز یا آشکارسازهای حساس دریافت می شود.
در این بخش از مقاله می خواهیم نحوه کار دستگاه سی تی اسکن اسپیرال را به شما توضیح دهیم که به این صورت است در ابتدا فرد به صورت افقی روی دستگاه سی تی اسکن معمولی دراز می کشد در حالی که به پشت دراز می کشد، با این تفاوت که دستگاه سی تی اسکن اسپیرال به دور خود می چرخد تصویر سه بعدی از تمام قسمت های داخلی بدن یک فرد برای نمایش در دستگاه مذکور نمایش داده می شود.
بیشتر خانید: آیا تبدیل سی تی اسکن به عکس امکان پذیر است؟
سی تی اسکن چیست؟
قبل از اینکه به تعرف کلی سی تی اسکن بپردازید، باید کمی با مفهوم آن آشنا شوید اگر بخواهیم تعریف دقیق سی تی اسکن را بدانیم باید بگوییم که سی تی اسکن وسیله ای است که در آن فرد به صورت افقی و به پشت دراز می کشد و سپس بدن فرد از حلقه نوری حاوی اشعه ایکس عبور می کند به تدریج هر بار که هر قسمت از بدن بیمار از این دوره ها عبور می کند، تصاویر بر روی برگه های مخصوص سی تی اسکن چاپ می شود و پزشک متخصص از این تصاویر چاپ شده برای تشخیص بیماری یا عدم وجود بیماری در بدن فرد استفاده می کند.
سی تی اسکن برای نشان دادن سنگ، غدد یا تومور در بخشی از بدن بیمار مورد نیاز است.
معرفی سی تی اسکن اسپیرال تخصصی
در دستگاه های سی تی اسکن به دلیل باریک فضا بیمار می تواند به حالت خوابیده وارد دستگاه شود بنابراین اسکن فقط در مقاطع محوری امکان پذیر است (بر خلاف MRI که قرار دارد در جهت های مورد نیاز برای تصویر).
در بسیاری از موارد، تصاویر محوری برای تشخیص دقیق محل و شکل اندام یا ضایعه کافی نیست و تصاویر تاجی و ساژیتال برای درک فضایی موقعیت مورد نظر بسیار مفید است بنابراین در این موارد می توان تصاویر محوری موجود را توسط کامپیوتر دستگاه آنالیز کرد و تصاویر را به صورت ساژیتال یا کرونال بازسازی کرد به این ترتیب دستگاه اطلاعات به دست آمده از یک ناحیه خاص از تمام قسمت ها را گرفته و آنها را به هم متصل کرده و تصویر جدیدی در جهت دلخواه ایجاد می کند.
امکان بازسازی تصاویر در سی تی اسکن نسل سوم و چهارم نیز وجود دارد، اما به دلیل اینکه تصاویر تهیه شده اسپیرال گسسته هستند، تصاویر بازسازی شده ناپیوسته و تدریجی هستند و جزئیات در آنها دیده نمی شود اما به دلیل اسکن منظم منطقه و به دست آوردن اطلاعات در مورد اندازه کامل ناحیه مورد نظر، سی تی اسکنرهای مارپیچ می توانند تصاویر را با دقت بیشتری بازسازی کنند، کیفیت تصاویر بالا و یکنواخت است و می توان از آنها به عنوان تصاویر محوری اصلی استفاده کرد.
در این خصوص بخوانید: تبدیل رادیوگرافی های آنالوگ به دیجیتال چگونه است؟
به عنوان مثال، برای بازسازی تصویری از یک منظره بزرگ به صورت پانوراما، می‌توان چندین عکس به‌هم پیوسته از منظره با دوربین گرفت و پس از نوردهی، آنها را به هم پیوند داد (بازسازی در یک سی تی اسکن معمولی) یا از آنها عکس گرفت کل منطقه با دوربین به طور یکنواخت از یک طرف به سمت دیگر تصویربرداری می شود.
